Hanna Jamry

Dział Bibliografii, Informacji i Promocji WBP w Opolu

Bogaty w miłosierdzie : droga życia Józefa Marcina Nathana / Maurus Heribert Stark ; z niemieckiego przełożyli Urszula Sipel-Wiecha i ks. Jan Piechaczek. - Opole : Samodzielny Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych im. Ks. Biskupa Józefa Nathana w Branicach, Wydawnictwo i Drukarnia Świętego Krzyża, 2017. - 143 s., [8] k. tablic : il. Książka została napisana przez naocznego świadka dokonań biskupa Nathana, który życie poświęcił ludziom najbardziej potrzebującym. Ojciec Maurus Heribert Stark w czasie II wojny światowej był bliskim współpracownikiem ks. bp. J.M.Nathana w Branicach. Dzięki jego relacji możemy spojrzeć na wielkiego biskupa oczami młodego zakonnika, doświadczać fascynacji tym niezwykły człowiekiem, o którym Stark napisał: „W gazetach codziennie pojawiają się wiadomości o królach jazzu i bokserach, ‘gwiazdach’ i ‘gwiazdeczkach’, o losach żyjących i zmarłych książąt, mało znaczących drobnostkach i sensacyjnych doniesieniach. Naprawdę wielcy ludzie pozostają zwykle w cieniu […] Do takich ludzi należał Józef Marcin Nathan, twórca Miasta Miłosierdzia […] sługa najbiedniejszych.”


Gród na Ostrówku : początki Opola / Sławomir Moździoch, Magdalena Przysiężna-Pizarska. - Opole : Wydawnictwo AD, 2017. - 99 s. : il. – Bibliogr. s. 87-99 Gród piastowski na Ostrówku w Opolu zapewniał bezpieczeństwo zarówno przeprawie przez Odrę jak i szlakom lądowym krzyżującym się w tym rejonie z Rusi na zachód Europy oraz z Moraw nad Bałtyk. Na początku XX wieku, po zburzeniu piastowskiego zamku, w trakcie budowy nowego budynku rejencji opolskiej, natrafiono na konstrukcje drewniane pozostałe po wczesnośredniowiecznych domach i ulicach. Kolejny etap prac wykopaliskowych przypadł na lata 1948-1956. W trakcie badań udało się wydobyć wiele cennych znalezisk, które nalazły swoje miejsce na stałej wystawie w Muzeum Śląska Opolskiego. Przedmioty odkryte na Ostrówku mówią wiele o kulturze życia codziennego mieszkańców grodu. Publikacja została wydana z okazji 800-lecia Opola.


Hauptmann Böhmer : Alfred Böhmer 13.05.1858 - 21.06.1908 Ełk. Z historii fotografii w Opolu / Bogusław Szybkowski ; [tłumaczenie na j. niemiecki Günter Hauptstock, tłumaczenie na j. angielski Stankomir Nicieja]. - Opole : Wydawnictwo MS, 2017. - 63, [1] strona, [1] karta tablic złożona luzem : faksymilia, fotografie Kilka lat temu znany opolski wydawca i kolekcjoner Bogusław Szybkowski, przeglądając stare niemieckie czasopismo, natknął się na zdjęcie z widokiem Opola, które go zafascynowało. Postanowił dowiedzieć się, kim był autor zdjęcia. I tak , dzięki żmudnej, detektywistycznej pracy B. Szybkowski odkrył dla miasta jednego z największych niemieckich artystów fotografii światowego formatu. Był nim Hauptmann (odpowiednik polskiego kapitana) Alfred Böhmer, który w Opolu mieszkał i pracował ponad 12 lat.


Franciszek Kokot Doctor Honoris Causa Universitatis Opoliensis / redakcja Jan Neuberg ; przekłady Paweł Marcinkiewicz (na język angielski), Marek Sitek (na język niemiecki). - Opole : Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, 2017. - 77 s. : il., portr. Senat Uniwersytetu Opolskiego nadał profesorowi nauk medycznych Franciszkowi Kokotowi tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Opolskiego. Ten wybitny lekarz nefrolog, rektor Śląskiej Akademii Medycznej (w latach osiemdziesiątych), członek Polskie Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności wywodzi się z Olesna, tu się wychował, tu uczęszczał do szkół. Dzięki swoim zasługom jest najlepszym ambasadorem śląskiej i polskiej nauki i medycyny, wzorem postawy dla studentów Uniwersytetu Opolskiego.


Ojciec Dominik ze Skorogoszczy / Dariusz Zięba. - Skorogoszcz : Towarzystwo Rozwoju Lokalnego "Zielony Most", 2017. - 91, [4] s. : il. – Bibliogr. s. 87-91 Ojciec Dominik urodził się w Skorogoszczy w 1588 roku. Przeszedł do historii jako wybitny franciszkański orientalista, arabista i tłumacz. Niemal czterysta lat temu uczynił język arabski bardziej zrozumiałym dla Europejczyków; opracował pierwszą gramatykę potocznego języka arabskiego, przetłumaczył Koran, zajmował się językiem tureckim i perskim. Jako franciszkańskiemu zakonnikowi o wiele bardziej leżała na sercu praca misyjna. Podróżował do Palestyny, Persji, Tatarii.


Po tej stronie rzeki : szkice o poetach znad Odry/ Bartosz Suwiński. - Opole : Wydawnictwo Nowik Sp.j., 2017. - 169, [1] s. – Summ. To ważna pozycja na opolskim rynku wydawniczym i ważny zbiór esejów omawiających współczesną poezją opolską. Jak zaznacza autor we wstępie: „Opole zasługuje na publikację, która pod jednym szyldem kojarzyłaby ze sobą tych wszystkich poetów […] Świetnych, osobnych, odrębnych, niespokojnych duchów. Nazwiska wybitne spotykają się z debiutantami, poeci skryci i nieufni, z entuzjastami i bachusami istnienia.” O kolejności rozdziałów zdecydował wiek twórców – od Jana Goczoła – nestora opolskiej literatury, po najmłodszą poetkę, mieszkankę Byczyny, Karolinę Chyłę. Autor zbioru przywołuje tu tych twórców, którzy w jakiś szczególny sposób mieli wpływ na jego dokonania, m.in.: Teresę Nietykszę, Irenę Wyczókowską, Tadeusza Soroczyńskiego, Jana Feusette, Jacka Podsiadłę, Tomasza Różyckiego, Jacka Gutorowa, Adriana Glenia i in.


Posledni wule czyli ostatnia wola : czesko-polskie testamenty szlachty księstw opolskiego i raciborskiego z XVII wieku / Roman Sękowski. - Opole : Wydawnictwo Piotr Kalinowski Kalety, 2017. - 238 s. - Studia i Teksty Źródłowe z Dziejów Księstw Opolskiego i Raciborskiego ; nr 7 Testamenty były jednym z najbardziej wszechstronnych źródeł historycznych. Przedstawiały stan ducha i stosunek człowieka do śmierci i zawierały istotne informacje dotyczące genealogii, stosunków rodzinnych i społecznych, sytuacji materialnej, pobożności, edukacji, obyczajów. Prawa własnościowe i spadkowe na Śląsku były ściśle regulowane Statutem Ziemskim. Statut Ziemski zalecał sporządzanie testamentu, ale nie było to obowiązkowe. Szlachta jednak starała się pozostawić po sobie testamenty, które nazywano także: poruczenstwi, pośledni wuli, ostatnia wola czy z niemiecka Kssafft. Autor opracowania przytacza testamenty wielu przedstawicieli rodów śląskich, m.in. Beessów, Koszemborów, Prószkowskich, Szeligów.


Śląsk - bez zmian (?) ludzie, kultura i społeczność Śląska w perspektywie postkolonialnej / Maria Szmeja. - Kraków : Zakład Wydawniczy "NOMOS", 2017. - 297 s. - Bibliogr. s. 267-285, Summ. Nie ma jednego Śląska z powodu różnych wizji przyszłości regionu. Byli Ślązacy, którzy asymilowali się do grupy dominującej: niemieckiej, czeskiej lub polskiej. Widzieli przyszłość regionu w jednym z tych państw. Największa jednak grupa uważała Śląsk za swoją własną małą ojczyznę. W II RP Śląsk miał autonomię. Część obecnych działaczy śląskich odwołuje się do tej tradycji. Inni mieszkańcy regionu nie identyfikują się jako Ślązacy. Jeszcze inni uważają, że w ramach państwa polskiego można wiele osiągnąć poprzez aktywne samorządy. Dla innych istotny jest kontakt z kulturą niemiecką. Różna jest wizja przyszłości Śląska tak jak nie ma jednej opowieści o przeszłości Śląska. Książka jest efektem badań prowadzonych przez autorkę (w latach osiemdziesiątych w Instytucie Śląskim, w kolejnych już w uczelniach Krakowa).

redakcja     założenia redakcyjne